(1910 - 1993)
Kombatant II Wojny Światowej. Walczył w Polskich Siłach Zbrojnych na zachodzie.
(1898 - 1970)
Aleksander Izdebski urodzony w 1899 r. W czasie wojny Polsko-Bolszewickiej 1920 r. był żołnierzem 52 Pułku Piechoty Kresowej z którym przeszedł cały szlak bojowy. Za waleczność i odniesione w boju rany został odznaczony Krzyżem Walecznych. Od 1940 do 1945 roku należał do AK- Obwód ,,Smoła'' w powiecie węgrowskim. Wielokrotnie brał udział w akcjach zbrojnych przeciwko okupantowi niemieckiemu i osłonie zrzutów przed Akcją Burza. W 2021roku za zasługi w walce o niepodległość został pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta Andrzeja Dudę Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Wszystkie wyżej wymienione informacje zostały zebrane i poświadczone kopiami dokumentów uzyskanych z Archiwów Państwowych, przez wnuka pana Zbigniew Izdebskiego
(1922 - 1943)
Służył w polskim dywizjonie 300 w Anglii. Zastrzelony w 1943 roku. Zginął w Morzu Północnym.
(1908 - 1999)
Oficer Armii Krajowej. Pseudonim "Grot". Kawaler Orderu Polonia Restituta i Krzyża Walecznych.
(1841 - 1923)
Weteran w latach 1861-1963. Na postawie art. 3 ust 11 ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o grobach weteranów walk o wolność i niepodległość Polski ( Dz. U. z 2018 r. poz. 2529) grób Kazimierza Kleina - urodzonego w 1841 roku, uczestnika Powstania Styczniowego, który zmarł 11.10.1923 roku i został pochowany na Cmentarzu rzyskokatolickiem w m. Kotuń, został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski pod numerem ewidencyjnym 3423
(1920 - 1988)
Były więzień polityczny z 1940 roku. Żołnierz Armii Krajowej Powstania Warszawskiego w 1944 roku.
(1908 - 1980)
Ksiądz. Proboszcz Parafii w latach 1945-1980. Budowniczy Świątyni w Kotuniu.
(1917 - 2009)
Rzeźbiarz, poeta, prozaik. Dokumentalista wsi podlaskiej i historiograf.
(1900 - 1935)
Przodownik Policji Państwowej. Komendant posterunku w Kotuniu. Zginął od kuli zbrodniczej w 1935 roku. Ze wspomnień pana Ryszarda Miąc, Warszawa 28 X 2021 r.: „Mój ojciec Franciszek Miąc urodził się w 1900 r. w Lublinie w rodzinie urzędnika pocztowego. Ukończył gimnazjum w 1919 r. i jako ochotnik wstąpił do Wojska Polskiego. Po zakończeniu wojny z bolszewicką Rosją (był odznaczony za odwagę) rozpoczął pracę w tworzącej się Policji Państwowej. Początkowo pełnił służbę w południowo – wschodniej części Polesia w miejscowości Widzibór. Tam poznał nauczycielkę z pobliskiej miejscowości Duboj, naszą mamę. W 1925 r. zawarł związek małżeński. W 1926 r. został przeniesiony do służby w miejscowości Mokobody na terenie Podlesia. Następnie zostały przeniesiony do Kotunia na stanowisko komendanta PP. 15 – tego sierpnia 1935 r. brał udział w akcji ujęcia groźnego bandyty w czasie której został śmiertelnie postrzelony. Osierocił troje dzieci Romualda ur. 1927 r. Alicję ur. 1925 r. i Ryszarda ur. 1933 r. Za swą służbę w Wojsku Polskim i Policji Państwowej był odznaczony medalami. W uznaniu jego zasług pogrzeb w Kotuniu odbył się z ceremoniałem wojskowym, z udziałem kompanii honorowej, orkiestry i licznych mieszkańców Kotunia i okolic. Swoim życiem i służbą krajowi zaskarbił sobie szacunek i dobra pamięć”
(1910 - 1944)
Plutonowy Związku Walki Zbrojnej - Armii Krajowej. Pseudonim "Miner". Zamordowany przez gestapo w Siedlcach w 1944 roku.
(1925 - 1993)
Profesor Wyższego Seminarium Duchownego w Siedlcach i Drohiczynie. Proboszcz Parafii Kotuń w latach 1984-1993.
(1900 - 1900)
Przynależał do organizacji Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Więzień Pawiaka w latach 1942-1943. Harcerz. Żołnierz podziemia. Zginął za Ojczyznę.
(1893 - 1947)
Uczestniczka walk o niepodległość Ojczyzny w Polskiej Organizacji Wojskowej w latach 1915-1918 i w Armii Krajowej w latach 1939-1945.
(1895 - 1989)
Uczestnik walk o niepodległość Ojczyzny w Polskiej Organizacji Wojskowej w latach 1915-1918 i w Armii Krajowej w latach 1939-1945.
(1900 - 1939)
Był kolejarzem, i zginało w czasie bombardowania w Broszkowie syn Leonard Świwka zam. Warszawa tel. 22 8391668
(1920 - 1944)
Podchorąży Związku Walki Zbrojnej Armii Krajowej. Więzień Pawiaka. Rozstrzelany w 1944 roku w Warszawie. Dowódca grupy dywersyjnej w Kotuniu.
(1922 - 1945)
Kapral. Podchorąży. Żołnierz Grupy Dywersyjnej Armii Krajowej. Pseudonim "Kmicic".
(1923 - 2018)
Żołnierz Armii Krajowej, pseudonim "Magda". Uczestnik Powstania Warszawskiego.